[vc_row margin_top=”-50px”][vc_column][ultimate_heading main_heading=”Hera, królowa Olimpu” main_heading_margin=”margin-bottom:50px;”][/ultimate_heading][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”2/3″]
Hera była trzecią córką Kronosa i Rei, żona Zeusa. Była również Zeusową siostrą, królową Olimpu, boginią niebios i płodności, patronką macierzyństwa, opiekunką małżeństwa, piękna i rodziny.
Uosabiała cnoty małżeńskie, w związku z czym walczyła z wszelkimi przejawami zdrady; sama cierpiała z powodu niewierności małżonka. Mity związane z Herą opisują przede wszystkim jej spory i pojednania z Zeusem oraz mściwe knowania wymierzone przeciwko kochankom i nieślubnym dzieciom małżonka. Z tego powodu stała się symbolem zazdrości.
[/vc_column_text][ultimate_heading main_heading=”Wizerunek Hery w mitach” heading_tag=”h3″ main_heading_margin=”margin-top:20px;margin-bottom:20px;”][/ultimate_heading][vc_column_text]
Nienawidziła Heraklesa, syna Zeusa i Alkmeny. Najpierw, gdy Herakles był jeszcze niemowlęciem, wysłała węże, aby go udusiły, jednak dziecko-półbóg zadusiło je wszystkie. Później zesłała na herosa obłęd, przez który pozabijał swoje dzieci, biorąc je za demony. Była inicjatorką dwunastu prac, które musiał wykonać. Namówiła ukochaną Heraklesa, Dejanirę, aby wyprała jego koszulę w krwi zabitego wcześniej centaura, która była zatruta i zabiła Heraklesa. Pamiętliwa i zaciekła, Hera nie ustawała w prześladowaniach. Rozdrażniony Zeus wymierzył jej karę, każąc powiesić swą małżonkę na szczycie Olimpu za ręce i zatroszczył się przy tym o to, by do jej nóg przymocowano dwa ciężkie kowadła. Kiedy Herakles po śmierci przybył na Olimp, pogodził się z Herą.
Tragiczny był los rywalek Hery. Semele, matka Dionizosa, zginęła od pioruna, bo idąc za radą Hery, poprosiła Zeusa, by jej się ukazał z gromem i błyskawicami. Hera zesłała też szaleństwo na małżonków, którzy zaopiekowali się Dionizosem, a gdy dorósł, i na niego zesłała obłęd. Bogini prześladowała Io, którą pokochał Zeus. Przeszkadzała Latonie urodzić bliźnięta (Apollina i Artemidę), których ojcem był Zeus. Namówiła też Artemidę, aby własną strzałą zabiła swą młodą towarzyszkę, nimfę Kallisto, w której zakochał się Zeus.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][ultimate_heading main_heading=”Wojna trojańska” heading_tag=”h3″ main_heading_margin=”margin-bottom:20px;”][/ultimate_heading][vc_column_text]Hera brała czynny udział w wojnie po stronie Greków. Nie wybaczyła Trojaninowi Parysowi, że w słynnym konkursie przyznał złote jabłko Afrodycie. Gdy więc Parys uciekał z Heleną, bogini sprawiła, że straszliwa burza uderzyła w jego statki. Podczas walk strzegła szczególnie Achillesa i króla Menelaosa, męża Heleny.[/vc_column_text][ultimate_heading main_heading=”Hera w sztuce” heading_tag=”h3″ main_heading_margin=”margin-top:20px;margin-bottom:20px;”][/ultimate_heading][vc_column_text]Pierwotnie jej wizerunkiem był prosty słup lub belka. Później przedstawiano ją jako poważną, dostojną matronę, często z owocem granatu w ręce – symbolem płodności – lub z lilią. Według Parandowskiego Hera na głowie nosiła także diadem z gwiazd. Poświęcony jej ptak to kukułka, lecz często przedstawia się Herę na rydwanie zaprzężonym w pawie, którym powozi Iris, według mitologii jej pokojówka. Oprócz pawi częstym atrybutem Hery jest krowa (Homer często nazywa boginię „krowiooką”, chwaląc w ten sposób jej wielkie, brązowe oczy).[/vc_column_text][ultimate_heading main_heading=”Sesja zdjęciowa” heading_tag=”h3″ main_heading_margin=”margin-top:20px;margin-bottom:20px;”]W rolę Hery wcieliła się Agnieszka, stylizacja, makijaż, uczesanie przygotowała Ewelina Łośko , asystował Andrzej Łaban.[/ultimate_heading][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column]
[/vc_column][/vc_row]
